Atopijski dermatitis kronična je bolest kože koja se javlja kao posljedica preosjetljivosti imunološkog sustava mačke na stvari iz njezine okoline.
Atopija, točnije, atopijski dermatitis najčešće se javlja sezonski – u toplom dijelu godine najčešći alergen je pelud trava i drugih biljaka, a u hladnoj sezoni kućna prašina, odnosno grinje iz kućne prašine, prenosi portal Petface.
Bolest je najbolje istražena i opisana kod pasa, dok se kod mačaka rjeđa. Javlja se obično u dobi između 6 mjeseci i treće godine života, ali nije neobično da se alergije pojavljuju i u kasnijem periodu života. Najčešći uzročnici su perut, pelud trava, korova i drveća, plijesan, kućna prašina te duhanski dim.
Najizraženiji simptom koji vlasnik uoči kod atopične mačke je izuzetno jak svrab. Iako se bolest kod mačaka rjeđe dijagnosticira, smatra se drugom najučestalijom kožnom bolesti na alergijskoj osnovi. Atopija je kod mačaka dijagnosticirana kod 8 – 10% dermatoloških pacijenata.
Prvi simptomi bolesti mogu se pojaviti na sluznici nosa i očiju. Maca se češe, pri čemu izaziva oštećenja kože, na koja se mogu nadovezati sekundarne bakterijske ili gljivične infekcije. Vlasnik, primjerice, mačku može dovesti na pregled zbog gubitka dlake, koja je posljedica pretjeranog lizanja ili griženja, a što je opet posljedica svraba uzrokovanog atopijskim dermatitisom.
Reakcije se uobičajeno pojavljuju na ušima, zglobovima, njušci, pazuhu, vratu ispod brade, oko očiju te između prstiju.
Dijagnoza i liječenje
Dijagnostika atopijskog dermatitisa kod mačaka, kao i kod pasa, temelji se na kliničkoj slici i anamnestičkim podacima, a postavlja se tek kada su dijagnostički isključeni ostali mogući uzroci, kao što su alergije na hranu ili ektoparaziti. Moguće je raditi i interdermalna testiranja na različite alergene, ali se rezultati nešto teže očitavaju. Razlog je što su reakcije na koži mačaka, za razliku od pasa, manje dramatične i brže nestaju. Važno je da vlasnik odmah na početku shvati da je potpuno izliječenje atopijskog dermatitisa vrlo rijetko.
Terapija je uglavnom simptomatska, što znači da se koriste preparati koji smanjuju simptome, a prije svega svrab. Naravno, potrebno je i utvrditi koje materije izazivaju alergijsku reakciju pa ih ukloniti iz okruženja mačke.
Smatra se da atopijski dermatitis ima genetsku osnovu koja se ne može kontrolisati. Nužno je da veterinar prati stanje – veterinar mora kontrolirati zdravlje mačke gotovo svakog tjedna i eventualno korigirati terapiju. Za smanjenje svraba koriste se lijekovi na bazi kortikosteroida, a s obzirom na moguće negativne posljedice, terapija mora biti krajnje kontrolirana.
Preventiva
Mjere predostrožnosti, baš kao i kod alergijskog dermatitisa, svode se na higijenu, stalnu kontrolu buha i kvalitetnu hranu, pogotovu kod mačaka koje su sklone alergijama. Naravno, za one ljubimce kod kojih se utvrdi izvor alergijske reakcije, nužno je osigurati uvjete u kojima oni neće biti izloženi njima.
N1 pratite putem aplikacija za Android | iPhone/iPad | Windows| i društvenih mreža Twitter | Facebook | Instagram.
