U Split sam s roditeljima doselio 1969. godine, kad sam imao pet godina. Istina, i do tada smo formalno živjeli u Splitu, ali na samom kraju splitskog poluotoka, podno Bambine Glavice na Marjanu - u maloj podstanarskoj kolibi iznad mora, okruženoj gustom borovom šumom - pa sam se u našem novom stanu u staroj predratnoj zgradi podno tvrđave na Gripama osjećao kao mali, zbunjeni i uplašeni Ivica Kičmanović što je u veliki grad stigao ravno s nekog pučinskog otoka. Pročitaj više